همانا زمانی بر مردم می آید که در آن گناهکاران مورد احترام اند و ندیمان مقرب اند و منصفان ضعیف اند .

زمانی می آید که حیله گران مقرب وگناهکاران مورد احترام و منصفان ضعیف اند ، صدقه را جریمه می دانند و با منت صله رحم می کنند و برای فخر فروشی بر مردم عبادت می کنند ، پس در آن زمان حاکم با مشورت زنان و دستور کودکان و تدبیر خواجگان حکومت می کند .

نشانه آن(زمان) هنگامی است که مردم نماز را بمیرانند، امانت را ضایع کنند ، دروغ را حلال بشمارند ، و ربا می خورند و رشوه میگیرند ، بنا ها را بلند و محکم می سازند ، و دین را به دنیا میفروشند ،سفیهان را به کار میگیرند و با زنان مشورت می کنند ، رحم ها را قطع می کنند و هواهای نفسانی را پیروی می کنند ، وخون را سبک می شمارند ، و شهادت های دروغ آشکار می شود ، و فجور و تهمت و گناه و سر کشی به کار گرفته می شود .

آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته جاسوسی آمریکا Iarpa که یکی از قوی ترین بازوهای اجراکننده طرح کنترل ذهن موسوم به پروژه مونارش است اخیرا تحت عنوان پروژه سیریوس ، برای کاهش خطاهای تحلیل و حل مشکلات اطلاعاتی خود، اقدام به ساخت بازی رایانه ای با اهداف واقعی می کند.

آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته جاسوسی آمریکا (Iarpa) با این عنوان که “بدون بازی های رایانه ای ما نابودیم ” اعلام کرد: «بازی‌های جدّی ــ که برای اهداف آموزشی، درمانی و یا دیگر اهداف واقعی (بخوانید کنترل فکر) ساخته شده‌اند ــ می‌توانند برای بیان و کاهش جهت گیری‌های شناختی، سازوکاری مناسب ارائه دهند.»

حاج آقا قرائتی تعریف می‏كرد: در ستاد نماز گفتیم، آقازاده‌ها، دخترخانم‌ها، شیرین‌ترین نمازی که خواندید، برای ما بنویسید. یک دختر یازده ساله یک نامه نوشت، همه ما بُهتمان زد، دختر یازده ساله، ما ریش‌سفیدها را به تواضع و کرنش واداشت.

یه روز یه ترک بود …


اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان.
شجاع بود و نترس.
در دوران استبداد که نفس کشیدن هم جرم بود ، با کمک دیگر مبارزان ترک ، در برابر دیکتاتوری ایستاد
او برای مردم ایران ، آزادی می خواست
و در این راه ، زیست و مبارزه کرد و به تاریخ پیوست تا فرزندان این ملک ، طعم آزادی و مردمسالاری و رهایی از استبداد را بچشند.

یه روز یه رشتی بود…


اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی.
او می توانست از سبزی جنگل های شمال و از دریای آبی اش لذت ببرد و عمری را به خوشی و آرامش سپری کند
اما سرزمین اش را دوست داشت و مردمانش را
و برای همین در برابر ستم ایستاد
آنقدر که روزی سرش را از تنش جدا کردند.
یه روز یه اصفهانی بود…


اسمش حسین خرازی
وقتی عراقی ها به کشورش حمله کردند ، جانش را برداشت و با خودش برد دم توپ و گلوله و خمپاره.
کارش شد دفاع از مردم سرزمینش ، از ناموس شان و از دین شان.
آنقدر جنگید و جنگید تا در یکی از روزهای آن جنگ بزرگ ، خونش بر زمین ریخت و خودش به آسمان رفت.
یه روز یه …


ترک و رشتی و فارس و کرد و لر و اصفهانی و عرب و … !
تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند
و به صرافت شکستن قفل دوستی ما افتادند
و از آن پس “یه روز یه … بود” را کردند جوک تا این ملت ، به جای حماسه های اقوام این سرزمین که به عشق همدیگر ، حتی جانشان را هم نثار کرده اند ، به “جوک ها ” و “طعنه ها” و “تمسخرها” سرگرم باشند و چه قصه غم انگیزی...

به خط مقدم رفته بودند . در مقر فرماندهی در حال بررسی چگونگی انجام عملیات بودند که در میان دو کوه در منطقه حاج عمران قرار داشت . در ساعت 25/1 دقیقه نیمه شب چادر فرماندهی مورد اصابت گلوله توپ عراقی قرار گرفت و بر اثر انفجار همه افراد حاضر در چادر مجروح شدند . بلافاصله بعد از انفجار اول...

فريدالدين ابو حامد محمد بن ابوبكر ابراهيم بن اسحاق عطار نيشابوري، يكي از شعرا و عارفان نام آور ايران در اواخر قرن ششم و اويل قرن هفتم هجري قمري است. بنا بر آنچه كه تاريخ نويسان گفته اند بعضي از آنها سال ولادت او را 513 و بعضي سال ولادتش را 537 هجري.ق، مي دانند. او در قريه كدكن يا شادياخ كه در آن زمان از توابع شهر نيشابور بوده به دنيا آمد. از دوران كودكي او اطلاعي در دست نيست جز اينكه پدرش در شهر شادياخ به شغل عطاري كه همان دارو فروشي بود مشغول بوده كه بسيار هم در اين كار ماهر بود و بعد از وفات پدر، فريدالدين كار پدر را ادامه مي دهد و به شغل عطاري مشغول مي شود. او در اين هنگام نيز طبابت مي كرده و اطلاعي در دست نمي باشد كه نزد چه كسي طبابت را فرا گرفته، او به شغل عطاري و طبابت مشغول بوده تا زماني كه آن انقلاب روحي در وي به وجود آمد و در اين مورد داستانهاي مختلفي بيان شده كه معروفترين آن اين است كه:

بسیار اتفاق افتاده است که در زندگی برای رسیدن به هدفی برنامه ریزی می کنیم و پیش می رویم اما موانع راه ، انگیزه و ایمان ما را نسبت به هدف ضعیف می کند و دلسرد می شویم و قید همه آرزوها و اهدافمان را می زنیم .

امــــام خمینی (ره) به آیت الله شاه آبادی بسیار علاقه داشتند تا آنجا که هرگاه از ایشان نامی به میان می آوردند ، می فرمود: روحی له الفداء «جانم فدای او باد» این مطلب در کتابهای امام بخصوص در کتابهای عرفانی ایشان کاملاً مشهود است.

غیبت آن است كه چیزی درباره كسی گفته شود كه اگر به گوش وی برسد، خوشش نیاید، خواه آن گفته راجع به نقص و كاستی در بدن یا دراخلاق (خلق خوی) یا در گفتارها و یا در رفتارهای مربوط به دین یا دنیای او باشد، بلكه حتی اگر مربوط به كاستی‌هایی درلباس یا خانه یا مركب وی باشد.

هیچ چیزی مانند گناه قلب را تباه نمی‌کند زیرا قلب پیوسته به گناه تن در می دهد تا جایی که گناه بر قلب چیره و غالب می‌شود و آنگاه قلب را دگرگون می‌سازد.

شهید سید مرتضی آوینی در شهریور سال 1326 در شهر ری متولد شد تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌ی خود را در شهرهای زنجان، کرمان و تهران به پایان رساند و سپس به عنوان دانش‌جوی معماری وارد دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد او از کودکی با هنر انس داشت؛ شعر می‌سرود داستان و مقاله می‌نوشت و نقاشی می‌کرد تحصیلات دانشگاهی‌اش را نیز در رشته‌ای به انجام رساند که به طبع هنری او سازگار بود ولی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی معماری را کنار گذاشت و به اقتضای ضرورت‌های انقلاب به فیلم‌سازی پرداخت

 نویسنده کتاب «صحیفه فاطمیه» با بیان اینکه 13 قول درباره روز شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) از جانب مورخان و محدثان نقل شده است، به مشهورترین قول در این زمینه اشاره کرد.

فاطمه (علیها السلام) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار می‌باشد. این عقیده بر گرفته از مضامین احادیث نبوی است. این طایفه از احادیث، اگر چه از لحاظ لفظی دارای تفاوت هستند، اما دارای مضمونی واحد می‌باشند. در یکی از این گفتارها (که البته مورد اتفاق مسلمانان، اعم از شیعه و سنی است)، رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: "فاطمه سرور زنان جهانیان است". اگر چه بنابر نص آیه شریفه قرآن، حضرت مریم برگزیده زنان جهانیان معرفی گردیده و در نزد مسلمانان دارای مقامی بلند و عفت و پاکدامنی مثال‌زدنی می‌باشد و از زنان برتر جهان معرفی گشته است، اما او برگزیده‌ی زنان عصر خویش بوده است. ولی علو مقام حضرت زهرا (علیها السلام) تنها محدود به عصر حیات آن بزرگوار نمی‌باشد و در تمامی اعصار جریان دارد. لذا است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در کلامی دیگر صراحتاً فاطمه (علیها السلام) را سرور زنان اولین و آخرین ذکر می‌نمایند. اما نکته‌ای دیگر نیز در این دو حدیث نبوی و احادیث مشابه دریافت می‌شود و آن اینست که اگر فاطمه (علیها السلام) برترین بانوی جهانیان است و در بین زنان از هر جهت، کسی دارای مقامی والاتر از او نیست، پس شناخت سراسر زندگانی و تمامی لحظات حیات او، از ارزش فوق العاده برخوردار می‌باشد. چرا که آدمی با دقت و تأمل در آن می‌تواند به عالیترین رتبه‌های روحانی نائل گردد. از سوی دیگر با مراجعه به قرآن کریم درمی‌یابیم که آیات متعددی در بیان شأن و مقام حضرتش نازل گردیده است که از آن جمله می‌توان به آیه‌ی تطهیر، آیه مباهله، آیات آغازین سوره دهر، سوره کوثر، آیه اعطای حق ذی القربی و... اشاره نمود که خود تأکیدی بر مقام عمیق آن حضرت در نزد خداوند است. این آیات با تکیه بر توفیق الهی، در مقالات دیگر مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ما در این قسمت به طور مختصر و با رعایت اختصار، به مطالعه شخصیت و زندگانی آن بزرگوار خواهیم پرداخت.

در بامداد 21 فروردین 1378، امیر سپهبد علی صیاد شیرازی در حال خروج از منزل، به وسیله ی منافقین مسلح در پوشش رفتگر، در برابر دیدگان فرزندش به شهادت رسید و منافقین كوردل، رسماً اقدام به این جنایت هولناك را به عهده گرفتند.

برای مطالعه زندگینامه به ادامه مطلب رجوع کنید.

حدود 45 کیلومتر از جاده اهواز- خرمشهر را که طی کنید به یک سه راهی برمی خورید با نام طلاییه .اگر از طلاییه قدری به سمت غرب بروید به هور برمی خورید.بر همین اساس می توان گفت که طلاییه مرز بین خشکی و هور در این منطقه به حساب می آید.آنچه طلاییه را معروف و زبانزد کرده است جنگ هایی است که در دهه 60 در آن اتفاق افتاد.طلاییه سالهای سال در آرامش و سکوت روزگار می گذراند تا آنجا که جنگ تحمیلی عراق آغاز شد

امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: «هر كس ده مرتبه صلوات بفرستد حق تعالی صد مرتبه بر او صلوات می‌فرستد» و فرموده اند: «هر كس ده مرتبه صلوات بفرستد خدا و ملائكه هزار بار بر او صلوات می‌فرستد و هر كه حق بر او هزار صلوات بفرستد هرگز او را به آتش، عذاب نخواهد كرد و در مقابل هر صلوات ده حسنه به او عطا می‌فرمایند و هر كس ده مرتبه صلوات بفرستد حق تعالی ده صلوات بر او می‌فرستد و ده گناه او را می‌آمرزد و ده درجه او را بلند می‌گرداند و از اهل بهشت خواهد شد».

امام صادق (ع) فرمودند : در حوالی ری کوه سیاهی است که در پایین آن شهری بنا می شودکه آن را تهران می نامند و در آن "دارالزوراء" است شهری است که ساختمانها و کاخهایش مانند قصرهای بهشت استو زنانشان(در زیبایی) مانند حور العین اند آن زنها لباس کفار در بر می کنندو با پوشش کفار خود را می آرایند و بر "زین" سوار می شوندو برای شوهرانشان تمکین نمی کنند ودستمزد کار وکاسبی و درآمد شوهرانشان کفاف آنها را نمی دهد و بدین لحاظ از شوهران خود طلاق می کنند و مردان از مردان ارضا می شوند و زنان از زنان و مردان خود را شبیه زنان می سازند وزنان شبیه مردانو اگر می خواهی که دین خود را نگه داری آنجا را برای محل سکونت انتخاب نکن زیرا که آنجا محل فتنه است.

حضرت على (علیه السلام) مى فرمایند: «اَلْحَذَرَ الْحَذَرَ! فَوَ اللهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتّى کأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ ؛ بترس، بترس (از خدا!) به خدا سوگند آن قدر پرده پوشى کرده که گویى تو را بخشیده و آمرزیده است

روز جمهوری اسلامی ایران

«... مبارك باد بر شما چنین حكومتی كه در آن اختلاف نژاد و سیاه و سفید و ترك و فارس و كرد و بلوچ مطرح نیست. همه برابرند و فقط در پناه تقوا و برتری به اخلاق فاضله و اعمال صالحه هست و تفاوت بین زن و مرد و بین اقلیت های مذهبی و دیگران در امر اجرای عدالت نیست...»

از پیام حضرت امام خمینی قدس سره به مناسبت 12 فروردین 1358

نهال انقلاب اسلامی كه با نثار خون بهترین فرزندان ایران رشد كرده بود، سرانجام در 22 بهمن 1357 به بار نشست، و با پیروزی انقلاب اسلامی و تشكیل دولت موقت از سوی امام خمینی« قدس سره» زمینه ی مهمترین همه پرسی تاریخ ایران زمین جهت تعیین نوع حكومت در ایران فراهم شد.

روز دوازده فروردین، روز ظهور شخصیت واقعی مردم ایران، روز پیروزی مستضعفین بر مستكبرین و روز تثبیت انقلاب اسلامی است كه بی هیچ ریب و شكی زمینه ساز حكومت عدل اسلامی در سراسر جهان خواهد بود.

این روز مقدس، این یوم الله پر بركت سرآغاز حیات واقعی اسلام در عصر دنیامداران و دنیا پرستان است كه از معنویت و روحانیت گسسته و سعادت خود را در پیروی از امیال  و آرزوهای حیوانی خود...

از گِل پوتین هایش، از رنگ نمناک زمین و از بادگیر سرمه ای رنگی که بر تن کرده پیداست که شب باران باریده است. با کمربند پارچه ای کمرش را سفت بسته تا باد درونش نپیچد، احتمالاً اردیبهشت است یا حوالی بهار. نمی دانم در هوای جنوب چقدر بارانی می شود. شاید هم اینجا کرمانشاه است، یا کردستان.

پارچه ای که به دور شعله پوش کِلاش بسته، خبر از نبردی شبانه می دهد؛ نبردی نزدیک. چیزی داخل جیبِ بغل شلوار است، مهری، تسبیحی، قرآن کوچکی و شاید نوشته ای، وصیت نامه یا هر نامه ی دیگری که ما را از نام و نشانی اش با خبر کند.از چند نفر اهل جبهه پرسیدم و از چند عکاس. کسی نشناخت جوانی را که در سکوت صبح، در خون خود آرمیده است.

اسلحه در دستو ذکر بر لب، میان رزمی شبانه به سوی خاکریز می دویده است که خمپاره ای نزدیکش می خورد و کتفش را ... دورو بر را نگاه می کند؛ حتی اگر داد بزند کسی در آن گیرو دار و آتش باران صدایش را نمی شنود. سرش را روی دست چپش می گذارد. از درد، انگشت شستش را فشار می دهد. از دست دیگرش خون می رود، زیرِ لب بریده بریده، دو سه «یا زهرا» می گوید و آرام می گیرد... می آرامد.

دوباره سرم را بلند میکنم و به عکسی که با خاک نمناک، روی دیوار قاب شده زل می زنم و در ذهنم داستان دیگری از درخون تپیدنت می سازم. من از فضای تو دورم اما حس عجیبی نسبت به تو دارم. نمی شناسمت شهید! اما دوست دارم بدانم کجا و چگونه این اتفاق برایت افتاد؟ کسی که در پشت لنز دوربین بود چه حالی داشت؟ من تو را خواهم یافت.

سید مجتبی دستجردی-مجله کوله بار